Mijt bij paarden

In Nederland komen drie soorten mijten voor, waarvan Chorioptes verreweg de meest voorkomende is. Deze mijt veroorzaakt beenschurft bij paarden. Mijten zijn heel kleine beestjes, kleiner dan luizen, die als parasieten op de huid tussen de haren van paarden leven. Ze nestelen zich voornamelijk op de benen. De symptomen van schurft Schurft veroorzaakt door mijt komt het meest voor in de wintermaanden. Paarden met veel behang aan de benen, zoals Friezen en Tinkers zijn gevoeliger voor mijten dan paarden met een heel dunne vacht. De achterbenen zijn doorgaans gevoeliger dan de voorbenen. Sommige paarden hebben er geen last van en daar duurt het lang voordat je in de gaten krijgt dat er mijten zijn. Dat zijn zogenaamde ‘drager paarden’, die de mijten wel aan andere paarden kunnen overdragen. De meeste paarden hebben er echter wel degelijk last van en dat merk je aan de volgende symptomen: • Korstjes en schilfertjes laag op de benen, bij de koot en de kogel. Heel langzaamaan breidt het zich uit naar boven. Soms is dit niet eens goed te zien maar kun je de bobbeltjes wel voelen. • Je paard heeft veel last van jeuk aan zijn benen en stampt op stal of in de wei. Je ziet ook paarden die proberen de benen te schuren tegen een randje, paal of kruiwagen. • Kale plekken en haaruitval • Je paard probeert zichzelf te bijten • In ernstige gevallen komen er kloven in de huid die moeilijk te behandelen zijn of gaat de huid ontsteken met wondjes en pus. Is mijt besmettelijk? Ja, de mijten kunnen van paard op paarden worden overgedragen. Het vervelende van mijten is dat ze buiten het paard zo’n drie weken kunnen overleven. Dus ook via borstels en dekjes kunnen mijten worden overgedragen op andere paarden. Dit kan ook via de bodembedekking in de stal. Denk bijvoorbeeld aan boxen waar regelmatig andere paarden in staan, op een handelsstal, in wedstrijd boxen of wanneer je met je paard op vakantie gaat.